Het Sonderkommando werd gedwongen de lijken te onderzoeken op waardevolle zaken, zoals ringen en gouden tanden en ten slotte de dode lichamen in massagraven te begraven. In een later stadium was het Sonderkommando ook werkzaam bij het heropenen van de massagraven toen de nazi's overgingen op het cremeren van lichamelijke overschotten. Een deel van het Sonderkommando (dat niet wist wat er elders in het kamp gebeurde) kreeg de taak de kleding te onderzoeken en te sorteren. Aanvankelijk werd het Sonderkommando na gedane plicht doodgeschoten. Er werd dus na elk transport een nieuw Sonderkommando samengesteld. Waarschijnlijk voldeed het Sonderkommandoniet altijd even goed, want later werd tot een permanent Sonderkommando besloten (waarvoor natuurlijk huisvesting gebouwd moest worden). Hun uiteindelijke lot was echter hetzelfde en wie weigerde te werken werd direct vermoord. Van diegenen die werden gedwongen in Kamp III te werken heeft niemand de oorlog overleefd
